اصطلاح "صنعت شرط بندی محدود" به طور کلی به بازارهای شرط بندی اشاره دارد که در آن محدودیت های خاصی وجود دارد، مانند مقدار شرط، انواع شرط ها یا تعداد بازی هایی که می توان روی آنها شرط بندی کرد. چنین ساختاری ممکن است به طور خاص برای ارتقای مسئولیت پذیر ایجاد شود. قمار و کمک به جلوگیری از اعتیاد به قمار. در اینجا برخی از ویژگی های صنعت شرط بندی محدود آمده است:
محدودیت های شرط بندی: حداکثر مقداری که بازیکنان می توانند در یک دوره زمانی خاص شرط بندی کنند ممکن است محدود باشد. این می تواند به جلوگیری از از دست دادن پول بیش از حد افراد کمک کند.
<آن>محدودیتهای بازی: برخی از بازیها یا رویدادها ممکن است برای شرطبندی مناسب نباشند یا فقط انواع خاصی از بازیها مجاز باشند.
<آن>محدودیت های شرکت کننده: افراد مجاز به شرط بندی ممکن است بر اساس سن، مکان یا عوامل دیگر محدود شوند.
<آن>کنترلهای دسترسی: سایتهای شرطبندی آنلاین میتوانند با محدود کردن دسترسی کاربران، به عنوان مثال با محدود کردن زمان جلسات یا ارائه ویژگیهای حذف خود، قمار مسئولانه را تشویق کنند.
<آن>محدودیتهای تبلیغات و تبلیغات: ممکن است مقررات سختگیری در مورد تبلیغات خدمات شرطبندی وجود داشته باشد و این برای محافظت از گروههای آسیبپذیر بهویژه انجام میشود.
<آن>مجوز و مقررات: صنعت شرط بندی محدود اغلب مشمول الزامات سختگیرانه صدور مجوز و نظارت نظارتی است.
<آن>مالیات: مالیاتهای تحمیلی بر شرکتهای شرطبندی و سود آنها میتواند به عنوان ابزاری برای کنترل فعالیتهای بازار استفاده شود.
چنین محدودیتهایی به کاهش اثرات منفی قمار کمک میکنند و در عین حال به دولتها و نهادهای نظارتی اجازه میدهند تا فعالیتهای قمار را به طور مؤثرتری نظارت کنند. با این حال، مقررات بیش از حد محدود کننده می تواند باعث شود بازیکنان به بازارهای شرط بندی غیرقانونی روی بیاورند که خود خطرات دیگری را به همراه دارد. بنابراین، صنعت شرط بندی محدود نیازمند یک رویکرد متعادل بین حفاظت و دسترسی است.